सुशांत सिंह राजपूत : आत्महत्या, ड्रग्ज, मानसिक आरोग्य अशा खऱ्या-खोट्या चर्चांमध्ये स्वप्नाळू सुशांत हरवला?- ब्लॉग

"एखाद्या सावलीसारखा...मी आहेसुद्धा आणि नाही पण"- रुमी

सुशांत सिंह राजपूतच्या ट्विटर वॉलवर लिहिलेली ही पोस्ट सुशांतच्या असण्याचा आणि नसण्याचा एक विचित्र अनुभव देते.

"ज्याला जगताना 'का' हा प्रश्न पडतो, तो कसंही करून तरून जाईल"- नीत्शे

"जोपर्यंत तुमचा स्वतःवर विश्वास नसेल, तोपर्यंत तुम्ही ईश्वरावरही श्रद्धा ठेवू शकणार नाही"- विवेकानंद

रुमीच्या कवितांपासून ते नीत्शे, विवेकानंदांचं तत्त्वज्ञान समजून घेण्याची ज्याला जिज्ञासा होती, ती व्यक्ती कशी असेल हा विचार येतो. या सगळ्या पोस्टस त्याच्या ट्विटर हँडलवर मी अनेकदा शोधून शोधून वाचल्या आहेत.

एखाद्या कलाकाराला बनवता बनवता तत्त्वज्ञ, वैज्ञानिक तसंच एखाद्या स्वैर प्रवाशाचा अंशही विधात्याने सुशांतमध्ये घातला होता.

प्रत्येकाची स्वप्नं असतात...सुशांतनेही खूप स्वप्नं पाहिली होती. शाहरुखप्रमाणे मोठा स्टार होण्याचं त्याचं स्वप्न होतंच. पण आयुष्यात त्यानं एवढीचं स्वप्नं पाहिली नव्हती. चंदेरी पडद्यापलीकडची दुनियाही त्याला खुणावत होती. कमीत कमी त्याच्या सोशल मीडियावरील पोस्टवरून तरी तसं जाणवायचं आणि आता तर याच गोष्टी उरल्या आहेत, ज्या माध्यमातून सुशांतला आपण समजून घेऊ शकतो.

गेल्या वर्षभरात सुशांतच्या 50 स्वप्नांच्या डायरीबद्दल मी वारंवार वाचलं. त्यावरून त्याला आयुष्यात नेमकं काय हवं होतं, याचा अंदाज बांधता येतो. कॅटलॉगप्रमाणे तो सगळ्या गोष्टींची नोंद ठेवत होता.

पाऊस पडत असला तरी डिस्नेलँडला जाण्याचं आपलं स्वप्न त्यानं पूर्ण केलं. त्यादिवशी सुशांतने लिहिलं- "पाऊस येवो की बर्फ पडो...तुमची स्वप्नं तुम्हाला जिथे घेऊन जातात, तिथे जायलाच हवंच."

यशाच्या पायऱ्या चढत जाणाऱ्या एका कलाकाराला डान्स शिकावा वाटणं किंवा शरीर कमावण्याची इच्छा असणं आपण समजू शकतो. पण त्याला डाव्या हातानं क्रिकेट का खेळायचं होतं, हे नाही समजू शकत. त्याला दोन्ही हातांनी तिरंदाजी का करायची होती, हे पण नाही लक्षात येत. जणूकाही 'दिल बेचारा' मधील मैनीप्रमाणेच त्याला खूप काही हवं होतं.

रुमी आणि अहमद फराजसोबतच सुशांत असंही काहीतरी पोस्ट करायचा- नाभिषेको न संस्कार: सिंहस्य क्रियते मृगैः । विक्रमार्जितराज्यस्य स्वयमेव मृगेंद्रता..